Personal post

En toen waren er ineens 2 jaren gepasseerd, sinds mijn laatste blogpost. Waar is die tijd naar toe?

Een lijst vol met half geschreven blogs. Ik werk ze een andere keer wel af… . Maar die andere keer kwam er niet. Dus tijd voor een nieuwe blog, vanaf 0 geschreven. Want in die 2 jaar is er veel gebeurd natuurlijk, die tijd werd ingevuld. Vaak heel nuttig, soms wat minder en dan ook een deeltje waarin ik gewoon geleefd werd. Want het leven is niet altijd mooi en lief, maar het leert ons vallen en opstaan en zo ook een betere versie van onszelf worden. Een betere versie van de fotograaf die ik voor ogen heb. We zijn er nog niet en gaan er misschien nooit helemaal zijn. Maar we zijn op pad en dat is het belangrijkste!

Hoe langer ik fotograaf ben, hoe meer ik besef dat het geen recht pad is. Telkens ik denk, nu zijn we er zo gaan we verder, moet ik (soms noodgedwongen) alles weer omgooien. Zo gaan er dit jaar weer veel knopen moeten worden doorgehakt, maar ik ben er klaar voor en heb er zin in!

In 2022 onderging ik de grootste verandering in mijn leven. Ik werd mama. En ik kan heel eerlijk zeggen dat dit alles veranderde. Hoe ik naar het leven kijk, mijn planning ;-), maar zeker ook wie ik als fotograaf wil zijn. Mijn focus verplaatste zich de voorbije jaren al stilaan deze richting uit. Maar ik voel aan elk vezeltje in mijn lichaam dat dit is wat ik wil vastleggen als fotograaf; het moederschap.

Iets puurder bestaat er volgens mij niet. Puur, want het is niet altijd mooi. Soms is het gewoon hard en oneerlijk, maar wat is het zingevend en vooral zo belangrijk om vastgelegd te worden. Op foto, bewegend beeld, in tekst, geuren (alhoewel) en kleuren, vooral veel kleuren.

Ik probeer jullie via deze weg een tijdje mee te nemen op mijn pad. Hoe ik stilaan verder evolueer naar de storryteller die ik zo graag wil zijn. Want misschien dekt fotograaf wel niet meer de volledige lading.

Keep you posted!

Michelle