25 november 2016

Toegegeven het weer in België is niet altijd ideaal. En zeker niet in de herfst. Deze shoot hebben we een keer moeten verzetten omdat we als outfit niet meteen een regenpak met laarzen en paraplu in gedachten hadden. Toen ik dinsdagmorgen een herfstzonnetje zag tevoorschijn komen was ik dan ook dolgelukkig. Maar zelfs het herfstzonnetje was ons niet gegund. Toen ik de parking opreed scheen de zon nog fel in mijn ogen, maar op het moment dat ik mijn fototoestel bovenhaalde verdween ze. En ze is ook niet meer teruggekomen. Dus het werd alsnog een druilig herfstdecor. Maar wel een droog druilig herfstdecor, dus we mochten zeker niet klagen. Dit is zowel het leuke als het minder leuke aan buiten fotograferen. De natuur en het weer zijn zo veranderlijk, dit zorgt steeds opnieuw voor verassingen en uitdagingen. Maar laat die uitdagingen nu net het leukste deel van de job zijn.
Mijn voorkeur gaat dan ook geheel uit naar het fotograferen met enkel natuurlijk licht. Er zijn natuurlijk momenten waarop je niet anders kan dan je flits bovenhalen, of alsnog naar de studio te trekken. Maar de natuur geeft ons zo’n geweldige lichtbron, dus waarom zouden we deze niet ten volle benutten? Wanneer je buiten fotografeert zijn er toch enkele dingen die je zeker niet mag vergeten. Zo is te veel zon allesbehalve ideaal, zijn het ochtendlicht en het avondlicht (op een zonnige dag) dit dan weer wel en kan je op een herfstdag met een beetje zon best niet te lang wachten met fotograferen … .
Deze dinsdag mocht ik dus op pad met Heleen en Nala. Nala is een geweldig grote en lieve hond. En eigenlijk ging alles vanzelf. De camera hield van Nala, al hield Nala wel iets minder van de camera. We hebben op en al een uurtje rondgewandeld, geposeerd, gespeeld, gefotografeerd, maar vooral veel gelachen. Want zelfs een afgesproken fotoshoot draait maar om 1 ding: het maken van herinneringen! En zoals het een echte herfstshoot/boswandeling toebehoort hebben we deze afgesloten met een warme chocomelk en slagroom. Wat doe ik mijn werk toch graag!
9 november 2016

In deze blog ga ik jullie vertellen over één van de geweldige dingen die je kan bereiken met fotografie. Meer specifiek met familiefotografie. Heeft je kind weinig of geen zelfvertrouwen? Dan kan het helpen om meer familiefoto’s in huis te plaatsen. Foto’s van jullie gezin, foto’s met de grootouders, foto’s met broertjes of zusjes of gewoon van jullie kleine spruit alleen. Één van de grondleggers van het gebruik van foto’s als therapie is psycholoog dr. Krauss. Hij gebruikt familiealbums als therapie tegen depressies. In 1983 schreef hij hierover een boek, ‘Phototherapy in Mental Health’, en sindsdien volgden meer en meer psychologen zijn voorbeeld.
Door op verschillende plaatsen in huis foto’s te plaatsen leren kinderen wie ze zijn en waar ze thuishoren. Ze leren op deze manier ook dat ze er niet alleen voor staan, wat dan weer resulteert in meer zelfvertrouwen en een beter besef van eigenwaarde. Ook het regelmatig samen doorbladeren van familiealbums kan hierbij helpen. Het laat je kind zien hoe hij gegroeid is (letterlijk en figuurlijk), wat je kind tot dusver al bereikt heeft in zijn leven en wie de mensen zijn die er altijd al voor hem waren. Dr. Krauss raadt zelfs aan om familiefoto’s in de kamer van je kind te hangen omdat dit het laatste is wat ze zien voor het slapengaan en het eerste bij het opstaan. ‘Het zegt we houden van je en geven om je. Je bent belangrijk.’.
Dit alles brengt ook weer het belang van geprinte foto’s naar voor. In dit digitale tijdperk worden er bijna geen foto’s meer afgedrukt. Alle foto’s die we hebben en bekijken staan op onze smartphones, tablets en computers. Veel kinderen krijgen ze bij gevolg bijna nooit te zien. We mogen zeker ook niet vergeten dat digitale beelden ‘vervliegen’ en vaak snel vervangen worden. We veranderen de achtergronden van onze smartphones vaak meerdere keren per maand. En de foto’s gebruikt voor oudere achtergronden worden op een externe harde schijf gezet en nooit meer bekeken. Nog een ander gevaar aan digitale foto’s is ze posten op sociale media. We zetten onze foto’s op Facebook en Instagram en wachten vervolgens vol spanning af hoeveel reacties we gaan krijgen en zeker niet te vergeten het aantal likes de foto gaat opleveren. Wanneer de foto dan uiteindelijk minder reacties en likes oplevert dan gehoopt, daalt het geluksgevoel dat je had bij deze foto. Wat heel jammer is! Als een foto jou om eender welke reden gelukkig maakte, mag de respons op sociale media dit geluksgevoel niet doen afzwakken. Hou je daarom altijd vast aan het eerste gevoel dat een foto bij jou oproept! Want dit is de enige en belangrijkste reden om foto’s te maken of te laten maken. Leg herinneringen vast voor later en zorg ervoor dat je altijd even gelukkig blijft als je deze foto opnieuw bekijkt. Maar oké, we leven dus nog steeds in dit digitale tijdperk, wat zou dan een goed compromis zijn? Mij lijkt het beste om toch zeker 1 of 2 keer per jaar een mooie foto of een foto die een speciaal gevoel oproept te laten afdrukken voor ergens in huis. Niet ter vervanging van een andere foto, maar als nieuwe herinnering die je bij die oudere kunt zetten. Waar ik persoonlijk helemaal gelukkig van word, is om foto’s die het niet gehaald hebben om aan de muur of op de kast te komen, in het klein af te drukken. Je zou ervan verschieten hoe vaak je die kleine fotootjes opnieuw vastneemt! Ook je kinderen gaan het enorm leuk vinden om deze fotootjes vol trots aan hun vriendjes te laten zien.
Heb je vragen voor mij of wil je graag wat meer te weten komen over de manier waarop ik werk, kan je me altijd een mailtje sturen via het contactformulier op deze website. Ik beantwoord graag al jullie vragen!