Wie mij een beetje volgt heeft deze zin de laatste maanden al wel enkele keren zien voorbijkomen. Liefde in tijden van muco is de titel van het boek waarin Sofie Vermeulen haar verhaal vertelt. Het verhaal over leven en lopen met nieuwe longen. Binnenkort is het de officiële voorstelling van haar boek, waar ik al enorm naar uitkijk, maar ondertussen is hij al te vinden online en in de boekenwinkel. Waarom je het boek zeker zou moeten kopen? Omdat het ongetwijfeld een bangelijk boek is om te lezen. Omdat een groot deel van de opbrengst naar het Mucosteunfonds gaat. En omdat er enkele foto’s van mij in staan! Toen Sofie me enkele maanden geleden vroeg of ik voor haar boek enkele foto’s wilde maken, moest ik hier niet lang over nadenken.
We zijn samen 2 keer op pad geweest. De eerste keer op een koude decemberdag vol sneeuw. We sloten deze shoot dan ook af met een welverdiende warme chocomelk, want zo hoort dat bij koude shoots tijdens de winter. Bij de tweede shoot kon het contrast niet groter zijn. We trokken op een zonnige januarimorgen naar het zeepreventorium in De Haan. Waar we een uurtje lekker hebben uitgewaaid, in een zalig zonnetje, aan zee. Met als resultaat een reeks beelden, die een fijne mix werd tussen warm en koud.
Voor meer info over het verhaal kan je terecht op deze site:
Nu dit project voor mij afgerond is, ben ik weer op zoek naar een nieuwe samenwerking! Ben je zelf bezig met een leuk project en ben je nog op zoek naar een fotograaf om dit project een beetje aan te kleden? Neem dan zeker even contact op met mij en ik kijk graag wat ik voor jou kan betekenen!
2017, het jaar waarin ik genas van de ziekte van lyme. Iets waar ik al heel lang last van had, maar pas ontdekt werd in 2016. Tijdens de zomer verdwenen mijn symptomen en kreeg ik ook stilletjes aan terug (veel) meer energie. Deze toename van energie resulteerde in een toename van opdrachten en wat is het druk geweest het laatste half jaar. Maar ik kan niet gelukkiger zijn! Mijn eerste jaar als fulltime fotograaf, zonder kleerscheuren overleefd (figuurlijk dan toch). 2018 belooft alvast een jaar te worden vol liefde, want met een agenda die al bijna volledig gevuld is met huwelijksreportages kan dit gewoon niet anders!
Ik kijk alvast enorm uit naar al die nieuwe mensen die ik weer ga leren kennen en natuurlijk naar het fotograferen van al die mooie momenten.
In 2018 wil ik meer inzetten op het fotograferen van zwangere vrouwen (en hun partners) en dit op een hele nieuwe manier. Ik ben alvast op zoek naar een eerste zwangere buik in de lente. Ideaal zou de zwangerschap dan tussen de 28 en 34 weken ver zijn. Mocht je zo iemand kennen of heb je zelf interesse, neem dan zeker contact met me op!
Ook ga ik natuurlijk nog verder werken aan mijn boek (voor diegenen die mijn vorige nieuwjaarsbrief gelezen hebben). Maar hier vertel ik graag meer over wanneer deze wat meer vorm begint te krijgen. Ik heb alvast enorm veel zin om er verder aan te werken!
Verder laat ik 2018 graag op me afkomen. Ik ben benieuwd welke avonturen er dit jaar allemaal op mijn pad gaan liggen.
Dat 2018 in alle opzichten en voor iedereen veel liefde en geluk mag brengen. En ik wens jullie allemaal natuurlijk een jaar vol memorabele foto’s toe!
Begin december en nu de zomer- en herfstdrukte een beetje zijn gaan liggen, heb ik eindelijk terug de tijd gevonden om eens te bloggen. De voorbije maanden zijn enorm leuk geweest, maar zeker ook enorm hectisch. Weekenden werden gevuld met huwelijken, familiefeesten, bedrijfsevenementen, portretshoots, … . Weken werden gevuld met het afwerken van de foto’s, pack-shots, nog wat extra portretshoots, … . Kortom de voorbije maanden heb ik heel wat nieuwe mensen leren kennen en heel wat foto’s zien passeren. Ik was op zoek naar een manier om jullie wat werk van de laatste maanden te laten zien, zonder mijn website ineens vol te laden met nieuwe foto’s. Daarom heb ik besloten om in de maand december een kleine ‘foto-marathon’ te houden. Iedere dag van december ga ik 3 foto’s posten van shoots die deze zomer en herfst hebben plaatsgevonden.
Tijdens deze foto-marathon heb ik ook een hoop leuke kerstacties lopen. Zo krijg je bijvoorbeeld bij iedere shoot die in december wordt gedaan of geboekt 5 extra foto’s. En heb ik een super leuk kerstpakket in de aanbieding (hierover krijgen jullie snel meer te horen). Ook mijn handgemaakte kerstbons zullen er weer zijn. Bons kunnen dit jaar aan alle bedragen worden aangekocht om bij te leggen bij een shoot, huwelijk, album of prints. Maar je kan ook een volledige shoot cadeau doen. (Ik heb alleen nog maar positieve reacties gekregen van mensen die een shoot in de vorm van een bon cadeau kregen, zeker een aanrader dus!)
Ik wil me vanaf volgend jaar ook meer gaan specialiseren in zwangerschaps- en newbornfotografie. Ik wil dit graag volledig anders aanpakken dan veel andere fotografen doen. Maar voor nieuwe ideeën, zijn nieuwe voorbeeldfoto’s nodig. En voor nieuwe voorbeeldfoto’s zijn nieuwe modellen nodig! Ik ga daarom vanaf januari op zoek naar zwangere vrouwen om bij mij een ‘testshoot’ te laten doen, dit zullen volwaardige shoots zijn en mijn modellen krijgen uiteraard een reeks mooie foto’s van hun shoot! In mijn volgende blog geef ik hierover graag meer informatie, maar geïnteresseerden mogen me zeker al om meer info vragen!
Geniet alvast van de fijne decembermaand die er nu aankomt en hopelijk ook een beetje van mijn foto-marthon! 😉
Dat ieder huwelijk op zich een klein sprookje is, hoef ik natuurlijk niet te vertellen. Het huwelijk van Dana en Xavier was het laatste voor ik op vakantie vertrok. Het klaarmaken van mijn camera gebeurde dan ook tegelijkertijd met het inpakken van mijn koffers. Laten we zeggen dat de voorbereiding een beetje hectischer verliep dan anders, maar wat een mooie dag werd het. Net als in een sprookje!
Een dag vol geluk en tranen van vreugde. Een bruid die werd bijgestaan door drie bruidsmeisjes en een bruidegom die werd bijgestaan door drie bruidsjonkers. Een prachtig prinsessenkleed en héél veel diertjes, die het sprookje nog meer tot een sprookje maakte.
Tussen de dienst in het gemeentehuis en de kerkdienst maakte we een uurtje tijd om naar naar het Peerdsbos en het park van Brasschaat te gaan. Voor de foto’s lieten Dana en Xavier één van hun paarden en hun geweldig schattige hondje komen. Beide werden voorzien van bloemetjes en werden zo omgetoverd tot de perfecte fotomodellen. Het werd een hele fijne shoot, met dus niet alleen veel bruidsmeisjes en bruidsjonkers, maar ook nog eens met veel diertjes!
Wat voor mij het sprookje compleet maakte was het vrijlaten van de witte duifjes aan de kerk. Na een zeer mooie en emotionele kerkdienst werd het koppel tussen de bellenblaasbelletjes onthaald in heel veel enthousiasme. Daar kregen ze als cadeautje een mand met twee witte tortelduifjes in. Deze werden als symbool van verbondenheid losgelaten, nadat ze gekust werden voor goed geluk.
Zoals elke huwelijksdag eindigt, ging het ook zo verder met dit sprookje. Er werd lekker gegeten, veel gelachen en het feest werd gestart met een prachtige openingsdans. Zelfs toen voor mij de avond ten einde liep…
De meesten van jullie zullen het al wel hebben zien passeren. ‘Every summer has a story’. Tijd voor een woordje uitleg! Wat ik als fotograaf steeds opnieuw probeer te bereiken, is het vertellen van een verhaal. Ik wil dat mensen tijdens een shoot volledig zichzelf kunnen zijn. Dat kindjes onbeperkt kunnen spelen en plezier maken. De dikke knuffels en lieve woordjes achteraf maken het voor mij natuurlijk nog leuker. Maar ook volwassenen moeten ongeremd op de foto kunnen gaan vind ik. Daarom probeer ik deze zomer om zoveel mogelijk mensen warm te krijgen om eens een fotoshoot uit te proberen. Eentje waar plezier maken en zichzelf zijn centraal staan. Er is niets leuker dan binnen enkele jaren opnieuw naar jullie foto’s te kijken en te kunnen lachen met de herinnering eraan. Want eerlijk, waarom vindt niemand zijn/haar pasfoto echt mooi? De kans is groot dat de herinnering die we aan deze foto hebben eentje is van geforceerd je gezicht in bedwang houden terwijl er iemand met lampen in je ogen flitst. Niet leuk dus.
Wat ik met deze actie ook wil bereiken, is om de mini-albums (waar ik zelf helemaal verliefd op ben) eens in de kijker te zetten! Daarom geef ik bij deze zomeractie 4 mini-albums van het formaat 10×10 cm cadeau. En ik hoop natuurlijk dat jullie er even gelukkig van worden als ik. De albums worden volledig handgemaakt en de foto-afdrukken zijn van topkwaliteit. Maar oordeel gerust zelf! 😉
De ‘Every summer has a story’ shoot bevat:
1u30 fotograferen;
geen minimum en geen maximum aantal personen;
mag gesplitst worden in allemaal kleine aaneensluitende portretsessies, of mag als 1 grote gehouden worden;
kan met of zonder thema, met of zonder huisdier, kan gebruikt worden als verlovingsshoot, babyshoot, …;
20 professioneel nabewerkte foto’s in kleur en zwart-wit;
4 mini-albums 10×10 cm t.w.v. €77
De shoot moet voor 31 augustus 2017 geboekt worden, maar mag ook later plaatsvinden. En kan cadeau gegeven worden in de vorm van een bon en deze is dan een jaar geldig! (Misschien nog een leuke tip voor moederdag?)
Voor meer informatie mogen jullie mij altijd vrijblijvend contacteren. Ik beantwoord al jullie vragen met heel veel enthousiasme!
Een tijdje geleden schreef ik een blog over familiefotografie. Sindsdien heb ik al enorme leuke familieshoots mogen doen! Omdat het opnieuw enorm lang geleden is dat ik nog een blog schreef, doe ik deze nog eens over een superleuke famileshoot die ik onlangs mocht doen.
Na een zalig lekker ontbijt in het kasteel van het rivierenhof, waar ik (gelukzak) mee mocht van genieten, trokken we verder het park in. Het was een gezellig grote groep, bestaande uit twee ouders die ondertussen ook al enkele keren grootouder waren en dan natuurlijk de kinderen en kleinkinderen. In totaal waren ze met 18. Wat ik zelf het belangrijkst vind aan een shoot, is dat het ook echt een mooie herinnering wordt. Dat wanneer je binnen 10 jaar de foto’s opnieuw bekijkt je opnieuw een glimlach op je gezicht krijgt. En dit ga ik zonder twijfel zelf hebben wanneer ik binnen 10 jaar deze foto’s opnieuw bekijk.
Op een gegeven moment kreeg de locatie zelfs een beetje een sprookjesachtig gevoel. We gingen door een prachtige laan met bomen, die op dat moment witte pluisjes lieten vallen. Een typisch geval van ‘op het juiste moment, op de juiste plaats zijn’. En wat hadden we weer geluk! Wat mij van deze shoot het meest gaat bijblijven is het enthousiasme van de jongsten van de hoop. Zonder zeuren zijn ze bijna 2 uur mee op stap gegaan. En nog steeds zonder zeuren hebben ze naar al de gekke ideeën van de fotograaf geluisterd. Kortom niet enkel lachende gezichtjes voor de camera, maar ook een lachend gezichtje achter de camera!
Het belang van een goede locatie voor een fotoshoot wordt vaak onderschat. Wat voor mij, als fotograaf, belangrijk is aan een locatie zijn de lichtomstandigheden. Is er veel of weinig natuurlijk licht? En wat met andere lichtbronnen?
Het mooiste licht vind ik natuurlijk licht. Artificieel licht geeft onze huid vaak gekke kleuren en lelijke schaduwen. 90% van mijn shoots fotografeer ik enkel met natuurlijk licht. ‘Natural light photography’. Natuurlijk licht is voornamelijk buiten te vinden. En op binnen locaties waar er voldoende ramen aanwezig zijn. Ik hou van deze locaties omdat ze een grote bijdrage leveren aan de foto’s. Ze vertellen ons meer dan foto’s genomen in een studio. De locatie levert een grote meerwaarde aan de foto’s, die jammer genoeg vaak vergeten wordt. Een locatie hoeft niet enkel gekozen te worden met als doel mooi te zijn. Een locatie kan ook een deel van het verhaal vertellen, of een emotionele waarde hebben voor de geportretteerden. Zo heb ik er bijvoorbeeld voor gekozen om mijn eindwerk fotografie te fotograferen in het huis van mijn overgrootmoeder. Mijn ‘bomma Paf’ was in die periode net naar een home gegaan en haar huis zou verkocht worden. Het was een heel mooi huis, met mooie witte plafonds en echt heel veel stoelen. Zeker de stoelen zal ik nooit vergeten. Voor mijn eindwerk heb ik vrouwen van verschillende leeftijden en afkomst gefotografeerd. Ik wou ingaan tegen het begrip schoonheidsideaal, want volgens mij bestaat er niet zoiets als een ideaal schoonheidsbeeld. Jammer genoeg is dit wel wat de media ons wil laten geloven en spelen ze op deze manier in op het koopgedrag van veel vrouwen. Ik zocht voor deze vrouwen te fotograferen een omgeving waarin ze zich gerust zouden voelen, de locatie moest ook over veel natuurlijk licht beschikken en omdat het om mijn eindwerk ging moest het ook voor mij een emotionele waarde bevatten. Ondertussen is mijn grootmoeder 11 maanden geleden gestorven en ik kan jullie niet vertellen hoe blij ik ben dat ik mijn eindwerk in haar vertrouwelijke huis heb mogen fotograferen. Het heeft enorm bijgedragen aan het verwerkingsproces en ik heb een nog mooiere herinnering aan haar huis en zo dus ook aan haar.
Dus mocht je in de toekomst nog eens een fotoshoot plannen, denk dan eens extra na over de locatie. Een plaats waar voor jou iets belangrijk of speciaal is gebeurd, kan de emotionele waarde van de foto nog meer omhooghalen. Denk er misschien eens aan om een verlovingsshoot te plannen op de plaats waar jullie elkaar voor het eerst zagen. Of een familieshoot met jullie grootouders op een plaats waar ze vroeger altijd met jullie kwamen. Zo gaat niet enkel de shoot specialer aanvoelen, maar de foto als herinnering achteraf zal des te meer waarde hebben!
Steeds vaker merk ik dat mensen besparen op hun huwelijksfotograaf. En dat idee is natuurlijk niet zo heel gek. Een huwelijk kost gewoon heel veel geld en geef toe wie heeft er nu zelf geen fotograferende nonkel? Maar toch. Meer wel dan niet hoor ik dat het bruidskoppel hier achteraf toch spijt van heeft. De fotograferende nonkel in kwestie mankeert zelf op de foto, de kwaliteit van de foto’s is toch niet wat ze verwacht hadden of de nonkel had op hun grote dag meer oog voor de spelende nichtjes en neefjes dan voor het bruidspaar. Er bestaan natuurlijk ook tussenoplossingen. Heb je er bijvoorbeeld al eens aan gedacht om de fotograaf slechts een paar uur te laten komen?
Natuurlijk praat ik zo volledig tegen mijn eigen winkel. Laten we eerst beginnen met de vraag waarom een huwelijksfotograaf zoveel geld kost. Om te beginnen wordt de fotograaf al verwacht vanaf de voorbereiding van de bruid (vaak rond 7u ’s morgens) en stopt de werkdag pas na de openingsdans en het dessert. We zitten dan al makkelijk aan 12u ’s avonds. Maar meer wel dan niet eindigt het fotograferen pas rond 2-3u ’s nachts. Dit wil zeggen een werkdag van 17-20u onafgebroken. Want hoewel het bruidspaar af en toe een rustmoment heeft, gaat het voor de fotograaf nog steeds verder. Details zoals bijvoorbeeld de versiering, de ringen, het bruidsboeket, de spelende nichtjes en neefjes, … zijn natuurlijk elementen die niet mogen ontbreken wanneer we het verhaal van deze dag met foto’s willen vertellen.
Maar na deze 17-20u fotograferen zit de opdracht er nog niet op. Eigenlijk begint ze dan net. Waarom kiezen mensen de fotograaf die ze kiezen? Omdat iets bepaald aan de foto’s hen aanspreekt. In 90% van de gevallen gaat het hier niet om de kwaliteit of het bepaalde inzicht waarmee de fotograaf fotografeert. Het gaat hier om de kleuren en het gevoel dat we bij de foto’s van deze fotograaf krijgen. En laat daar nou net het meeste werk in kruipen. Want iedere foto die jullie achteraf krijgen wordt eerst zorgvuldig gecorrigeerd op kleur, contrast en scherpte. En dit is wat fotografen zo van elkaar onderscheidt. Ik reken per uur dat ik fotografeer op minstens 2u werk achteraf. En het gaat dan niet om aspecten die moeten worden rechtgezet door photoshop, maar het gaat om de sfeer die ik als fotograaf probeer te creëren. Kleuren zijn zo belangrijk. Je hebt koude en warme foto’s, foto’s met felle en minder felle kleuren, foto’s met veel of weinig contrast, foto’s in kleur of in zwart-wit, …. En het is daar dat de fotograaf het meeste van zijn tijd insteekt. Het werk dat zich voor de buitenwereld achter gesloten deuren afspeelt, maar dat wel zeer essentieel is voor het totaalpakket.
Grof gerekend komen we dus op 51 à 60u werk, zonder de voorbereidende uren. De meeste trouwfotografen spreken op voorhand af met het koppel om heel de dag te overlopen en bereiden de dag voor de trouw ook heel zorgvuldig alles voor. Deze uren moeten natuurlijk ook betaald worden, want wanneer de fotograaf jouw foto’s aan het corrigeren is, kan die geen andere opdrachten doen. Dan mogen we al de extra kosten niet vergeten, zoals transportkosten, de kosten voor batterijen e.d., belastingen, … En natuurlijk moet het materiaal dat is aangekocht geweest door de fotograaf ook terug verdiend worden. Ik heb het dan over de camera, de objectieven, flitsers, … Zaken die opnieuw essentieel zijn om jullie dag zo goed mogelijk in beeld te krijgen.
De prijzen voor huwelijksfotografen variëren enorm. Het is belangrijk wanneer je deze vergelijkt dat je goed weet wat je bij welke fotograaf krijgt. Zijn de foto’s die je krijgt in hoge of in lage resolutie? Krijg je enkel foto’s met een watermerk en moet je dan achteraf extra betalen om deze foto’s zonder watermerk te krijgen? Zitten echt alle kosten mee in de prijs inbegrepen? Hoeveel foto’s krijg je achteraf? Zorg ervoor dat je zeker bent dat je exact hetzelfde krijgt wanneer je de prijzen gaat vergelijken. Want heel vaak betaal je uiteindelijk meer bij een fotograaf die op het eerste zicht het goedkoopst leek.
Tenslotte wil ik graag nog één ding zeggen. Je trouw kan je nooit meer overdoen. Als je graag een mooie herinnering overhoudt aan deze speciale dag investeer dan in een goede fotograaf, die weet wat hij of zij doet! 🙂
Mijn vierde blogpost. En het heeft lang geduurd voor die er kwam. Ondanks er zoveel te vertellen is, blijft het moeilijk om een onderwerp te kiezen waarvan ik hoop dat het gelezen gaat worden. Want zonder lezers stelt een blog maar weinig voor natuurlijk. Ik ga bij deze dan maar ineens over naar mijn eerste goede voornemen voor dit jaar: meer blogs posten. Zo, dat hebben we dan ook weer gehad. Verder wens ik iedereen alvast een jaar toe dat, in alle opzichten, beter mag worden dan 2016! Een jaar vol nieuwe herinneringen en een hele berg foto’s (uiteraard)!
Bij een nieuw jaar hoort altijd een kleine terugblik op het voorbije jaar. En ja hoor, 2016 is een jaar dat ik in veel opzichten het liefst zo snel mogelijk zou willen vergeten. Wel kan ik met trots zeggen dat ik op z’n minst toch al 1 droom heb doen uitkomen en dat is beginnen werken als zelfstandig fotograaf. Oké, het was niet altijd makkelijk en het gaat ook niet altijd makkelijk zijn. Maar als je van je hobby je werk kan maken, dan neem je de negatieve kantjes er ook graag bij! Dan is het stilletjes aan ook tijd geworden om opnieuw te beginnen dromen. In 2017 ga ik beginnen aan mijn boek. Al van zolang dat ik kan schrijven, weet ik dat dit hetgeen is dat ik het liefst wil doen. Mijn eigen boek uitbrengen. Sinds een paar jaar is hier natuurlijk een tweede passie bijgekomen, fotografie. Ik hoop dus ook gewoon dat ik deze twee kan combineren tot een leuk geheel. Ik kijk er in ieder geval enorm hard naar uit om met een nieuw project te starten!
Ik heb sinds de start als zelfstandig fotograaf, 3 maanden geleden, al enorm leuke opdrachten mogen doen. En mijn grootste wens voor 2017 is dan ook dat het aantal van deze opdrachten in stijgende lijn mag blijven gaan. Want de voldoening die ik krijg wanneer jullie blij zijn, maakt mij ongelofelijk gelukkig! Dus dank jullie wel!
Toegegeven het weer in België is niet altijd ideaal. En zeker niet in de herfst. Deze shoot hebben we een keer moeten verzetten omdat we als outfit niet meteen een regenpak met laarzen en paraplu in gedachten hadden. Toen ik dinsdagmorgen een herfstzonnetje zag tevoorschijn komen was ik dan ook dolgelukkig. Maar zelfs het herfstzonnetje was ons niet gegund. Toen ik de parking opreed scheen de zon nog fel in mijn ogen, maar op het moment dat ik mijn fototoestel bovenhaalde verdween ze. En ze is ook niet meer teruggekomen. Dus het werd alsnog een druilig herfstdecor. Maar wel een droog druilig herfstdecor, dus we mochten zeker niet klagen. Dit is zowel het leuke als het minder leuke aan buiten fotograferen. De natuur en het weer zijn zo veranderlijk, dit zorgt steeds opnieuw voor verassingen en uitdagingen. Maar laat die uitdagingen nu net het leukste deel van de job zijn.
Mijn voorkeur gaat dan ook geheel uit naar het fotograferen met enkel natuurlijk licht. Er zijn natuurlijk momenten waarop je niet anders kan dan je flits bovenhalen, of alsnog naar de studio te trekken. Maar de natuur geeft ons zo’n geweldige lichtbron, dus waarom zouden we deze niet ten volle benutten? Wanneer je buiten fotografeert zijn er toch enkele dingen die je zeker niet mag vergeten. Zo is te veel zon allesbehalve ideaal, zijn het ochtendlicht en het avondlicht (op een zonnige dag) dit dan weer wel en kan je op een herfstdag met een beetje zon best niet te lang wachten met fotograferen … .
Deze dinsdag mocht ik dus op pad met Heleen en Nala. Nala is een geweldig grote en lieve hond. En eigenlijk ging alles vanzelf. De camera hield van Nala, al hield Nala wel iets minder van de camera. We hebben op en al een uurtje rondgewandeld, geposeerd, gespeeld, gefotografeerd, maar vooral veel gelachen. Want zelfs een afgesproken fotoshoot draait maar om 1 ding: het maken van herinneringen! En zoals het een echte herfstshoot/boswandeling toebehoort hebben we deze afgesloten met een warme chocomelk en slagroom. Wat doe ik mijn werk toch graag!